20 Mart 2014 Perşembe

HER ŞEY BU TAHTA KEREBİÇ KALIBIYLA BAŞLADI.......


2008 Yılıydı benim yemek bloglarıyla tanıştığım ve kendime bir blog açtığım zamanlar.Nette gezerken gözüme bu kalıp takıldı.Gördüğüm blogun yazarına sevgili lavantin'e yazdım" bende bu kalıptan istiyorum" diye.O'da olanca iyi niyetiyle bana "ben Türkiye'de değilim ama sana Antep'ten bir arkadaşımın blog adresini vereyim"dedi.Bebeklimutfak :):):)O merakla açıp baktım,süper ölçüler bardak kaşık tam bana göre.Hemen takibe alıp yorum yazmaya başladım.Lavantin'den cesaret alarak bir yorumda bu kalıptan istedim.Blogun yazarı hemen geri döndü adresimi ve e-mailimi istedi ve beni messenger listesine ekledi.Nasıl olsa çok uzakta ya,hani internet kötü insanlarla dolu ya eklesin bakalım dedim.Nerden bileyim başıma gelecekleri.:):)Günlerden bir gün odamın kapısı çalındı ve bir kargo geldi.Taaaaa Antep'ten içinden bir saklama kabına konmuş güzelim kerebiçler,içine yazılmış tarifi ,bu kerebiç kalıbı ve bir not"umarım beğenirsin" çıktı.Şok oldum.Nasıl olur?Beni hiç görmemiş,sesimi duymamış,inmiyim,cin miyim bilmeyen gencecik bir hatun.....:):) Gel zaman git zaman biz sohbeti koyulaştırdık,O'nun sayesinde bir sürü güzel yemek bloguyla tanıştım.2009 yılı ekim ayında ANA-ÇOCUK SAĞLIĞI KONGRESİ Antep'te yapılacak.Gitmeye karar verdim ve bunu O'nunla paylaştım.Sesi öyle heyecanlıydı ki heyecanı bana da yansıdı biletlerimi aldım kalkıp gittim. Neredeyse bir yıldan fazla telefon ve netten görüştükten ve yüzlerce sırrı,üzüntüyü,sevinci paylaştıktan sonra nihayet yüz yüzeydik.Bu nasıl bir misafirperverliktir Allahım.Annesi,minik oğlu ve O.resmen etrafımda pervane oldular.Sözüm ona kongreye gitmiştim.Ne gezmektir öyle,her öğlen o korkunç kongre sandviçlerine talim etmek zorunda kalan ben inanılmaz güzel ağırlandım.Sevgili dostum birde Antep'te blogcu buluşması planlamıştı.Kongre sonunda o buluşma sayesinde aintapsofrasi ile tanıştım.Böylece çooook uzaklarda beni düşünen, özleyen kardeşlerim oldu.Onlar geldiler,ben tekrar gittim.O çok sevdiğim Antep lezzetleriyle beni her daim buluşturdular.Hayatımda belki de ilk kez birilerine kapris yaptım.O'nları çok özledim.Birlikteyken muhteşem vakitler geçirdik.Bu ocak ayının ilk günlerinde Sevgili arkadaşım ramutfakta arayıp ben evleniyorum ve bu kına,nikah,hamamla ilgili tüm hazırlıkları size bırakıyorum dedi.Aldı bizi bir telaş.......
Başladık Naile ile tema ve renk araştırmaya.Sevgili Naile benim her türlü kaprisime karşılık çalıştı ve bütün tema ile ilgili malzemeleri hazırladı.Vakit az.Ocakta arayıp,şubat 14 de evleniyorum dedi bizim kız.
Antalya-Bursa-Antep arasındaki telefon,e-mail,kargo trafiği tam bir karmaşaydı ....

çerezler ve ağız tadı narlarımız küçük masada şekillendirildi..

Hatıralıklarımız bu kırmızı kağıt çantalar içinde misafirlerimize hediye edildi.

Masanın sağındaki küçük masada gelinlik şeklindeki kutularda kınalarımız ,solunda duran sepette ise kırmızı lavanta toplarımız vardı.(Bakınca bir sürü malzemenin fotoğraflarının olmadığını farkettim.) 

Her yapılan parça,her alınan malzeme Antep'e gönderildi.Ben kınadan bir gece önce geldim.Ertesi gün biz üç çılgın blogger(Ben bize üç salakşörler diyorum:):)),o gün akşama kadar yapılan her parçayı kullanılır hale getirip Sevgili Rabia'nın eğlence için kiraladığı mekana götürdük,yerleştirdik.Bu masa hatıralıklarımız ve mesaj kağıtlarımızın olduğu masa .....

Kırmızı masasına uygun hazırlanmış notlarımız.....


Gelelim ikram masamıza.İkram masamızda ve eğlence mekanımızda hakim renk mor ve tonlarıydı. Naileciğimin hazırladığı tüm materyallerde mor ve tonlarından oluşmuştu....
Bursa'dan sevgili kızlarım KÜBRA ve İLKNUR ,sevgili dostum ZEYNEP Antalya ve Antep'te bulamadığımız tüm malzemeleri gönderdiler...(Hepsine buradan sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.)

Hamileliği yüzünden aramızda olamayan sevgili İREM(aramızda olamadığı için düzenli olarak bizi telefonla rahatsız ederek vicdan azabı çektiren,mayısta aramızda olması için dua ettiğimiz MASAL PERİ'yi Antep'e gelemediği için o gün canının istediklerini yemeyerek cezalandıran çılgın arkadaşımız) kurabiyelerimizi ve cup cake kapaklarımızı yaptırıp bize ulaşmasını sağladı.Cup cakeler Naileciğimin ellerinden çıktı.Bu arada benim İstanbul'dan aldığım minik narlarımız içlerine badem şekerleri konulup beyaz tüllerle süslenerek ağız tadı masamıza yerleştirildi. Antalya'dan alıp götürdüğüm çerezliklerimizin(bunlarda kalp şeklindeydi) içlerine çerezler konularak masada kocaman bir kalp oluşturuldu.

Bursa pazarından alınmış tüllerden runnerler hazırladık.

O kocaman İKEA tabaklarına su börekleri koyduk ve ikram ettik.Sepette benim ikram ederken kimse yemese diye baktığım ama hepsinin misafirler tarafından talan edildiği köylü kahkelerimiz vardı.....

Güldük,eğlendik,hüzünlendik. Rabiamızı benim Antep'teki kız kardeşimi evlendirdik.Nikah şekerlerimizi de kendimiz yaptık.Lokumluklar hazırladık.Bütün bunlar olurken Antep'teki diğer kız kardeşim evini hem bana ,hem bütün düğün hazırlıklarına açtı.Sevgili Naile ve Hayri Hatta bir ara Naile'nin keşke Bursa-Antep arası,Urfa-Antep arası kadar yakın olsaydı lafıyla tekrar gülüştük.Artık Antalya-Antep oldu....Bu tahta kalıpı nette görüp beğenirken böyle dostlara sahip olabileceğimi hiç düşünmemiştim.Şükür Rabbime bizi birbirimizin karşısına çıkardığı için....Ve her duamda andığım güzel kardeşlerim:benim için öyle özelsiniz ki ben dünyada durdukça sizde benim yanımda olursunuz İNŞALLAH!!!!!Şehr-i Antalya'dan hepinize sevgilerimi gönderiyorum.....

BLOGGERİN NOTU:Böyle karmakarışık bir postla döndüğüm için çok üzgünüm ama bir yerlerden başlamam gerekiyordu.Kendi karmaşamdan kurtulmak için buna ihtiyacım var lütfen beni affedin.
www.otizm.platformu.org

2 yorum:

Naile dedi ki...

Bazen nerden tanıştığımızı soruyorlar internet deyince biraz değişik oluyor ama kim der internetten başlayan arkadaşlık bu kadar ilerleyecekti? Nerden buldunuz kız siz beni :)

Herşey burda görünenden daha fazla ve daha güzeldi kesinlikle, hep senin emeğinle. Bizim yaptığımız biraz yardımcı olmaktı sadece.

Yeni çiftimiz hep mutlu olur inşallah.

*Ra dedi ki...

Karmakrışık duygulara hemhal olmuşken, ne yapsam diye nette gezinirken uzun süredir uğramadığım sayfama bakınca farkettim yazını. Ne güzel bir sürpriz oldu. AĞlattın beni sabah sabah... Tüm telaşlı anlarımız film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden. Böylesi çılgınca bir hazırlık beklemiyordum. Vicdanım sürekli sızladı çırpınışınıza. Canlarım benim... Rabbimin bana dost diye takdim ettiği özel insanlarsınız. Basit bir kalıbın insana ahretlik dostlar kazandırmasının tarifi yok. İyi ki varsın, iyi var oldun. Ne desem az kalacak şu an. Garip bir hal içindeyim.
Şimdi çıkıp yanına gelmeyi ne çok istedim bilemezsin.