20 Mayıs 2009 Çarşamba

MUTLULUK VE HÜZÜN UNUTMUŞUM BU İKİSİNİ BİR ARADA YAŞAMAYI



Onu geçen temmuzda tanıdım.Mudanya Devlet Hastanesi'ne geçici görev için gitmiştim.Bana rahat çalışabilmem için odasını bıraktı.Geçen eylülde bizim Hastanemize geldi Özgül.Hani şu ekmek yapan ufacık tefecik sarı papatyaya benzeyen arkadaşım.Bu gün nikahı vardı.Haftalardır düğün hazırlıkları için koşturup duruyoruz.Sade sakin bir nikah planlamıştı .Mesai arkadaşlarımla konuştuk.Sürpriz yapmayı planladık ve iki hastaneden de arkadaşlarla bir araya geldik.Özgül'ün bizi bir arada gördüğü anki yüz ifadesi ve gözlerinde ki mutluluk bizi inanılmaz mutlu etti. Dün tatil olunca bende nikah şekerlerini ve sepetini yaptım.Nikah şahidi oldum.Hüzün ve mutluluğu bir arada yaşamanın burukluğuyla bu gün yaşadıklarımı sizlerle paylaşmak istedim.